Podejście IFS (Internal Family Systems) najczęściej kojarzy się z indywidualnym procesem terapeutycznym – spotkanie, cisza, zagłębianie się w siebie. Ale praca rozwojowa z wykorzystaniem IFS doskonale sprawdza się również w pracy grupowej, zwłaszcza w formie coachingu grupowego. I jest to zupełnie inna jakość.
Dlaczego? Bo mechanizmy, które rządzą naszym wewnętrznym światem – głosami części ochronnych, emocjami Wygnańców czy reakcjami Strażaków – ujawniają się równie mocno w relacjach z innymi, jak i w samotnych refleksjach. Grupa staje się wówczas nie tylko przestrzenią wsparcia, ale także laboratorium doświadczeń, w którym można przyjrzeć się sobie z nowych perspektyw.
Dlaczego praca w grupie może być tak skuteczna w kontekście IFS?
🔹 Wspólne pole doświadczenia – kiedy jedna osoba dzieli się kontaktem ze swoimi częściami, inni często rozpoznają u siebie podobne schematy, emocje czy mechanizmy obronne. Coś, co wydawało się „moje i dziwne”, nagle okazuje się być uniwersalnym doświadczeniem człowieka. Ponadto kiedy słuchamy innych, coś się w nas porusza. Te historie mogą być zupełnie inne od naszych, ale emocje i mechanizmy części często są zaskakująco podobne. Słyszymy coś i nagle pojawia się: „O! To dokładnie o mnie!”. Czasami łatwiej zauważyć mechanizmy u innych niż u siebie.
🔹 Odbicie i perspektywa – słuchając historii innych, uczymy się rozróżniać głos części od JA nie tylko u siebie, ale też u innych. Z czasem ta zdolność przenosi się na codzienne życie – zaczynamy lepiej rozpoznawać, co w rozmowie z bliskimi pochodzi z ich części, a co z ich prawdziwego „JA”.
🔹 Bezpieczne eksperymentowanie – grupa daje możliwość sprawdzenia nowych sposobów reagowania, to bezpieczne laboratorium do próbowania nowych sposobów bycia. Kiedy pojawia się krytyczna część, można o niej opowiedzieć i sprawdzić, jak brzmi w obecności innych. Często samo wypowiedzenie myśli, które długo były skrywane, przynosi ulgę i dystans.
🔹 Siła współodczuwania – obecność innych osób, które rozumieją mechanikę IFS i znają język części, daje poczucie wspólnoty, które wzmacnia wewnętrzną pracę. Nie jesteśmy już z tym sami.
W coachingu grupowym opartym na IFS nie chodzi o szukanie rad czy gotowych rozwiązań. Kluczem jest rozwijanie umiejętności bycia ze sobą – także w obecności innych – z większą uważnością i współczuciem wobec tego, co się pojawia.Grupa nie zastępuje wewnętrznego JA, ale może być lustrzanym odbiciem procesu, w którym uczymy się rozpoznawać własne części, budować z nimi relację i stopniowo przywracać równowagę w systemie wewnętrznym. To wartościowe dopełnienie indywidualnej pracy i naturalny kontekst do rozwijania wewnętrznego przywództwa. Dla wielu osób to właśnie grupa staje się miejscem, w którym po raz pierwszy mogą naprawdę poczuć siebie – nie tylko w teorii, ale też w relacji.